Baxma, ay qız, gecələr güzgüyə durğun-durğun,
Allahın şah əsərin seyr elə vurğun-vurğun.

Fani dünyanın, əzizim, qəmi də fani olur,
Boşa qəm çəkmə, həyatı yaşa dolğun-dolğun.

Bata bilməz yenə köksündəki sönməz günəşə,
Ömrünü min qara qış alsa da çovğun-çovğun.

Çiçək əllərlə su ver güllərə, can tap sən də,
Baxmayın pəncərədən yollara solğun-solğun.

Ey Siraci, gecə yarı dil açıb lal qələmin,
Heyf, yarın yumulub gözləri yorğun-yorğun.

***

Get birdəfəlik, qalma yolundan, olan oldu,
Bu ayrılığın qəhrini çəkmək mənə qaldı.

Ağlım günahı səndə görür, qəlbim özümdə,
Ayrılmağımız, söylə, kimin üstünə qaldı?!

Sənsizlik ağır dərddi, məni məndən oğurlar,
Aldın məni məndən, geriyə məndə nə qaldı?

Hər gün giley etdim, niyə getdin deyə, hər gün,
Səndən mənə ancaq deyinən boş çənə qaldı.

Səndən mənə qəm qaldı, ələm qaldı bir aləm,
Bir qəmli vida məktubu məndən sənə qaldı.

İnsanı ümidmiş yaşadan, məndə də hərçənd
Hər şey aradan getdi, ümid bir dənə qaldı.

Yarım yuxuda, mən küçədə, pəncərə bağlı,
Heyf, arzu gözümdə, daş əlimdə yenə qaldı.

***

Yollar qısa, yollar uzun..Gedirsən...
Addım-addım nəyisə tərk edirsən,
Nə bir dinclik, nə rahatlıq güdürsən,
Bilirsən ki, bu yol sənə özəldi,
Yoldasansa yıxılmaq da gözəldi...

Gördün yola getmirsən bu həyatla,
Görməzdən gəl, biraz otur, rahatla,
Çöküb qalma dəqiqəylə, saatla,
Sakitləşmək qalxmaq üçün bir əldi,
Yoldasansa yıxılmaq da gözəldi.

Bacarasan yaşamağı, ölməyi,
Öyrənəsən ağlamağı, gülməyi,
Düşünəsən keçmişi, gələcəyi,
Düşüncəylə uzun yollar gödəldi,
Yoldasansa yıxılmaq da gözəldi.

Yoldan qabaq danışmısan, sus indi,
Diqqət kəsil, ürəyini pus indi,
Yadırğama, duyduğun ÖZ səsindi,
Qənimət bil, ürəyinə nə gəldi,
Qulaq asmaq danışmaqdan gözəldi...