Bu gün insanların əksəriyyəti ilə münasibət yaratmaq, adicə ünsiyyət qurmaq çətinləşib. Adamlar bir-birilərini eşitmək istəmir, içlərindəki səssizliyi qusmaq istəyirlər. Artıq insanın insana ehtiyacı olmadığı bir dövrə gəlib çıxmışıq. İndi insana yaxın telefondu, narkotikdi, sosial şəbəkədəki profilidi, puldu, enerji içkiləridi, siqaretdi... 

Yeni dünya sistemi kapitalizmdən də o yana keçib. Bu sistem insanın mənəviyyatını, düşüncəsini, hisslərini işğal etməyə kodlanıb. Əminlikdə deyə bilərəm ki, 50 il sonra insan beynindən ciddi dəyişkliklər olacaq. Beyin yeni hüceyrələr və sinir bağlantıları yaradaraq inqilabi manver edəcək. Elm adamı olmasam da proseslərdən xəbərdaram. Bilirəm ki, insanın intellekt səviyyəsi nə qədər yüksəkdirsə , bir o qədər çox yuxu görür. Müasir insan beyni tormozlayıcı funksiyanı yerinə yetirir. O, fast-food yeyir, kitab oxumur, ciddi kinodan xəbərsizdir, ünsiyyət qurmur, idman etmir, sevmir və narsistdir. Axırıncı dəfə mənə yuxularından danışan adam yadıma düşümür. Müasir insan yuxu görmür. Belə olan halda yaxın gələcəkdə insan şüuru təhlükə altına düşür. Yəni yeni dünya sistemi uğurla insanı məhv eləməyə doğru ağır-ağır irəliləyir. Zamanı gəlincə istədikləri məqsədə nail olacaqlar. 

Dünyanı gəzməsəm də həyatda qazandığım təcrübələr, oxuduğum kitablar, izlədiyim filmlər mən də gələcəklə bağlı müəyyən bir təəssürat yaradır. Davam edən proseslər insanın taleyinə indekslənib. Sual yaranır ki, niyə çağımızda dahilər yoxdur? Niyə elmi kəşflər baş vermir? Halbuki kainat nəhəng və sirlidir. Daim suallara cavab axtarır, yeni kəşflərini gözləyir. 

Müasir insanın tapmağa bir şeyi qalmayıb. O artıq hər şeyə sahibdir. Kreditlə hər şeyi əldə edə bilər. Əvvəllər nəyisə əldə etmək üçün əlləşib vuruşurdun, o arzunun rəngləri vardı. İndi arzunun bircə çıxış yolu var – kredit. Kreditlə arzularına qovuşa bilirsən. Ancaq həbsə düşürsən. Kredit həbsinə. Bundan sonrakı həyatına kreditin dəmir barmaqlıqları arasından baxırsan. Müasir həyat “Squid game” serialındakı kimi hamımızı ölümlə sınayır. Biz nəyisə əldə etmək üçün ölümə hazır olmalıyıq. Ölüm burada metaforadır. Özümüzü heçliyə, məğlubiyyətə təslim etməkdən gedir söhbət. Ölüm müasir insanı ürkütmür, hər gün eşitdiyi ölüm xəbərləri onda immunitet yaradıb. Müasir insanı nə qorxuda bilər? Cavabı aydındı: internetsizlik. Təsəvvür edin ki, dünyada 1 həftə internet dayanır. İnsan psixologiyası alt-üst olur, o azğın və ac heyvana çevrilir. Bu yerdə insan içinə həbs olunduğu boz dünyasından çıxır və bir müddət özünü dərk edənə qədər çabalayır. Sudan çıxmış balıq kimi olur.

Stiven Spilberqin “Duello” filmi yadıma düşür. 70-ci illərdə çəkilən film bu günün mesajını verirdi: Texnika insanı məğlub edəcək. Yeni dünya sistemi də texnikanı insanın həyatına hədəf tutdu. Bu böyük silah mexanizmi insan talelərini parçalamaqda davam edir. 

Həyat var olduqca təkamül, dəyişmə və çevrilmə davam edəcək. İnsan təkamülünü tamamlamış kimi davranır. O, sanki öz təkamülünü tamamlamış və ətrafındakı hər şeyin təkamülünü öz əlinə almış kimi davranır. Nə qədər ki, belə davam edəcək, təkamülünü bitirəcək. Üstəlik, təkcə özünün təkamülünü deyil, təbiətdə yaşayan digər canlılarla birlikdə bütün həyatı da bitirəcək. İnsan yox olduqdan sonra, əgər biz hər şeyə son qoya bilməsək, dünyanın özünü yenidən bərpa etmək imkanı olacaq və o zaman yeni insan doğulacaq.